Gastgezin

De aankomst bij mijn gastgezin was in het donker. Beetje vervelend, want het dorp heeft geen licht, dus dat is echt HEEL donker.

Verder zijn ze super tof. Leuk gezinnetje, ze houden van gezelligheid, en lekker veel samen zijn. Ze vinden het niet leuk als je bijvoorbeeld alleen op je kamer gaat zitten.

Het gezin bestaat uit zo'n 15 leden, best wel druk dus, met heel veel kleine kinderen. Meeste tussen de 0 en 5 jaar. Mijn eigen hutje staat direct aan de compound (ja zou noem je zoiets). Elke ochtend als ik wakker word, word er water voor me gehaald. Kan ik me achter het muurtje wassen. Gaat prima hor, bekertjes water over je hoofd gooien. En daarna krijg ik elke dag een droog soort van stokbrood en een bak thee als ontbijt. Altijd veel ste veel, maargoed.

Voor 6 uur moet ik altijd weer thuis zijn, want dan is het al donker en dus gevaarlijk om nog te fietsen.Het eten savonds is vaak niet te vreten. Het gezin leeft eigenlijk van die smerige TZ, maar ze weten dat ik dat niet echt lekker vind. Krijg vaak rijst met tomaten- of pindasaus of jam, een soort zoete aardappel. Dat is wel beter.

Aan de hoeveelheid eten in dit gezin is niet tekort, een huis heben ze, maar daarnaast ook eigenlijk niks. Geen speelgoed voor de kinderen bijvoorbeeld. Gewoon NIKS! Ze spelen dan maar wat met een lege fles of een deksel ofzo. Dus ze worden ook echt super blij als ik met bijvoorbeeld kleurplaten aankom of snoepjes. Gaan ze helemaal door het lint. Dat is wel echt leuk om te zien.

Niemand in mijn gezin spreek alleen Engels, alleen de buren. Dus veel communicatie gaat via hun. Maar die buren zitten ook veel bij ons, dus dat is wel handig. De vice-chief zit daar ook. Ik ben ook al bij de Chief op bezoek geweest.